Λιώνουν με διπλάσιο ρυθμό οι παγετώνες

Τα πιο πρόσφατα στοιχεία όσον αφορά τους παγετώνες που λειώνουν δείχνουν ένα ψυχρό μέλλον για τους γιγάντιους οργανισμούς που ζουν στους πάγους, αναγκάζοντας έτσι το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP) να πιέσει όλες τις χώρες, ώστε να συμφωνήσουν σε ένα νέο σύμφωνο μείωσης των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου.
Σύμφωνα με την UNEP τα στοιχεία από σχεδόν 30 παγετώνες αναφοράς σε εννέα οροσειρές δείχνουν ότι ο μέσος ρυθμός τήξης των παγετώνων υπερδιπλασιάστηκε μεταξύ του 2004-05 και του 2005-2006.

Και το αποτέλεσμα θα είναι στις επόμενες δεκαετίες τεράστιοι παγετώνες να υποχωρήσουν, λίμνες να ξεχειλίσουν, χιονοστιβάδες να πολλαπλασιαστούν, ποτάμια να πλημμυρίζουν και μετά να εξατμίζονται και η στάθμη των θαλασσών να αυξηθεί ακόμη περισσότερο.
Κατά συνέπεια, ολόκληρες κοινότητες θα στερηθούν το νερό, οι σοδειές θα καταστραφούν και θα παραλύσουν οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί, ενώ ο τρόπος ζωής των ανθρώπων θα αλλάξει ριζικά.

Θα προκληθεί μια τεράστια αλλαγή, από τα προς το ζην στα νοικοκυριά μέχρι τις μεγάλες βιομηχανίες, επισημαίνουν οι επιστήμονες. Οι περιοχές με την υψηλότερη επικινδυνότητα λόγω της υποχώρησης των πάγων είναι η Ινδία, τα ποτάμια της οποίας τροφοδοτούνται από τους πάγους των Ιμαλαΐων. Τεράστιοι πληθυσμοί θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στην εξεύρεση τροφής, καθώς η ζωή 360 εκατομμυρίων ατόμων βασίζονται στα νερά του Γάγγη στην Ινδία και άλλων 388 εκατομμυρίων ανθρώπων στον ποταμό Γιανγκτζέ της Κίνας.
Ο Achim Steiner, εκτελεστικός διευθυντής UNEP, λέει ότι το φαινόμενο αυτό των παγετώνων είναι ίσως μεταξύ αυτών που προξενούν τον περισσότερο φόβο. Και συνέχισε ότι το 2009 θα είναι ένα κρίσιμο έτος με την συνάντηση που θα γίνει στην Κοπεγχάγη, όπου θα γίνουν διαπραγματεύσεις για ένα νέο σύμφωνο που θα αντικαταστήσει το Πρωτόκολλο του Κιότο. "Εδώ οι κυβερνήσεις πρέπει να συμφωνήσουν σχετικά με μια αποφασιστική νέα μείωση εκπομπών και ένα καθεστώς στραμμένο στην προσαρμογή. Διαφορετικά, το περιθώρια των ελιγμών που θα έχουμε καθώς οι ευκαιρίες να δράσουμε θα είναι μικρές¨.

"Ενώ είμαι πάντα προσεκτικός σχετικά με τους πολέμους για το νερό, σίγουρα το ενδεχόμενο το νερό να γίνει αιτία περισσότερων εντάσεων και, όπου υπάρχουν ήδη συγκρούσεις να αυξηθούν, είναι ένα άλλο ζήτημα που δεν είναι υποθετικό", τονίζει ο Achim Steiner.

Οι δύο εικόνες δείχνουν την εξέλιξη του παγετώνα στο Jacabamba Glacier στο Περού. Η εικόνα αριστερά όπως ήταν το 1980 και η δεξιά όπως ήταν το 2000.
Με βάση το πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, το UNEP έχει παρακολουθήσει τους παγετώνες για περισσότερο από ένα αιώνα, και σημείωσε ότι μεταξύ του 1980-1999, η μέση απώλεια του πάγου ήταν 0,3 μέτρα ετησίως έναντι 0,5 μέτρων μετά από την έναρξη της νέας χιλιετίας.
"Οι πιο πρόσφατοι αριθμοί δείχνουν μια τάση επιτάχυνσης χωρίς κανένα προφανές τέλος στο φαινόμενο," τονίζει ο Wilfried Haeberli, διευθυντής του προγράμματος παρακολούθησης των παγετώνων (World Glacier Monitoring Service)
Κατά μέσον όρο, ένα μέτρο νερό αντιστοιχεί σε πάγο πάχους 1,1 μέτρων, που υποδεικνύει περαιτέρω συρρίκνωση το 2006 κατά 1,5 πραγματικά μέτρα και από το 1980 μια συνολική μείωση του πάχους του πάγου μόλις πάνω από 11,5 μέτρα.

πηγές:physics4u.gr