Νομπελίστας Rajendra Pachauri : "Όλοι μαζί θα κολυμπήσουμε ή θα βυθιστούμε"
Αναδημοσίευση συνέντευξης από το επίσημο site του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. "Όλοι μαζί θα κολυμπήσουμε ή θα βυθιστούμε": αυτό ήταν ένα από τα μηνύματα του βραβευμένου με νόμπελ Ειρήνης Rajendra Pachauri (2007), μετά από συνάντησή του με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Hans-Gert Pottering. O κ. Pachauri μίλησε για την κλιματική αλλαγή, την ασφάλεια, τις νέες τεχνολογίες και τη μετα-Kιότο εποχή παραθέτοντας τη ρήση του Mahatma Gandhi ''γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις για τον κόσμο''.
Κ. Pachauri, η κλιματική αλλαγή αποτελεί μέγιστη απειλή για την ασφάλεια του κόσμου, μεγαλύτερη ίσως και από αυτή της τρομοκρατίας, και, ως εκ τούτου, μια από τις προτεραιότητες της δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί;
H κλιματική αλλαγή είναι πιθανόν να οδηγήσει σε προβλήματα, όπως είναι η λειψυδρία, σε πολλά μέρη του κόσμου. Αυτό οφείλεται στο συνεχώς διαφορετικό ρυθμό των υδατοπτώσεων και το λιώσιμο των πάγων. Ταυτόχρονα η ζήτηση του νερού είναι όλο και μεγαλύτερη. Δεν αποκλείεται στο μέλλον οι φυσικοί πόροι -όπως είναι το νερό- να αποτελέσουν μήλο της έριδος μεταξύ διαφόρων χωρών.
Άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα (πλημμύρες, ξηρασία, κύματα καύσωνα, κ.ά) θα αυξηθούν με το χρόνο σε συχνότητα και ένταση. Οι συνέπειες αυτών για τη γεωργία ενδέχεται μάλιστα να προκαλέσουν μετακίνηση των πληθυσμών. Οι κάτοικοι περιοχών που δεν είναι σε θέση να παραγάγουν επαρκή ποσότητα φαγητού για να καλύψουν τις ανάγκες τους ενδεχομένως να μην έχουν άλλη επιλογή από το να μετακινηθούν σε άλλες τοποθεσίες. Αν αυτό συμβεί σε μεγάλο βαθμό, επόμενο θα ήταν να ακολουθήσουν συγκρούσεις.
Υποθέτω πως η νορβηγική επιτροπή Nόμπελ, όταν απένειμε το βραβείο Ειρήνης από κοινού σε μένα και τον Al Gore, είχε κατανοήσει ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί απειλή για την ασφάλεια και τη σταθερότητα του πλανήτη. Πρέπει επομένως να συνειδητοποιήσουμε ότι κανένα μέρος του κόσμου δεν μπορεί να "κρυφτεί" από την απειλή της ασφάλειάς μας.
Γιατί θα πρέπει να ανησυχούμε για το λιώσιμο των παγετώνων, πχ στην Ανταρτική;
Για ποικίλους λόγους. Σε μερικά μέρη του κόσμου η ποσότητα υδάτινων πόρων των ποταμών προέρχεται από αυτούς τους παγετώνες. H νότια Ασία αποτελεί τέτοιο μέρος, όπως και ορισμένες περιοχές της Κίνας. Επομένως η διαθέσιμη ποσότητα νερού σε αυτές τις ζώνες θα μπορούσε να επηρεαστεί από το λιώσιμο.
Το άλλο πρόβλημα που προκύπτει από το λιώσιμο των πάγων ανά τον πλανήτη είναι η αύξηση της στάθμης της θάλασσας (κάτι που συμβαίνει ήδη ως αποτέλεσμα της επέκτασης των ωκεανών που χαρακτηρίζονται από υψηλές θερμοκρασίες). Αν όμως σε κάποια φάση καταρρεύσουν οι τεράστιοι όγκοι πάγων της δυτικής Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας, η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει πολλά μέτρα! Είναι πολύ δύσκολο βέβαια να πει κανείς το αν και το πότε κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, αλλά η πιθανότητα αυτή υπάρχει.
Μπορεί η τεχνολογία να βοηθήσει την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και, αν ναι, πώς;
Πρέπει να δεχθούμε το γεγονός ότι ως ένα βαθμό είμαστε αδύναμοι: ακόμη και αν καταφέρουμε να σταθεροποιήσουμε το ρυθμό συγκέντρωσης των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, η κλιματική αλλαγή θα συνεχιστεί επί πολλές δεκαετίες ακόμη. Επομένως, δεν θα μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε την κλιματική αλλαγή, αλλά απλώς να ελέγξουμε την ανάπτυξή της.
Η τεχνολογία μπορεί βέβαια να προσφέρει κάποιες λύσεις όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών τέτοιων αερίων, αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα συνδυαστεί με τις κατάλληλες πολιτικές. Χρειαζόμαστε τις πολιτικές που θα προωθήσουν την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών ή θα συμβάλουν στην εφαρμογή υφιστάμενων τεχνολογιών. Το Διακυβερνητικό Πάνελ κατά της Αλλαγής του Κλίματος (το σώμα εκ μέρους του οποίου έλαβα το βραβείο Νόμπελ το 2007, από κοινού με τον Al Gore) έχει σαφώς δηλώσει σε έκθεσή του ότι η απαραίτητη τεχνολογία είτε υπάρχει ήδη είτε είναι στα πρόθυρα εμπορευματοποίησης. Θα μπορέσουμε όμως να κάνουμε χρήση αυτών των τεχνολογιών μόνο αν έχουμε τις κατάλληλες πολιτικές.
Αν πχ οι κυβερνήσεις επέβαλαν φόρους στα προϊόντα πετρελαίου, η αυτοκινητοβιομηχανία θα είχε περισσότερα κίνητρα για να παραγάγει πιο αποτελεσματικά αυτοκίνητα και οι άνθρωποι θα χρησιμοποιούσαν περισσότερο τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Οι τιμές διαδραματίζουν μεγάλο ρόλο στην αλλαγή μιας κατάστασης.
Τι μπορεί να κάνει η Ευρώπη προκειμένου να παροτρύνει άλλους διεθνείς παράγοντες να καταπολεμήσουν την κλιματική αλλαγή;
Είναι πολύ σημαντικό να επιτύχουμε συμφωνία μέχρι το 2009 (για την περίοδο που θα ακολουθήσει τη λήξη του τωρινού πρωτοκόλλου του Κιότο). Η Ευρώπη μπορεί να δώσει το καλό παράδειγμα. Πιστεύω ακράδαντα στη ρήση του Mahatma Gandhi: ''γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις για τον κόσμο''. Η Ευρώπη αποτελεί μια τόσο μεγάλη και σημαντική οντότητα, που, αν δώσει το καλό παράδειγμα, άλλες περιοχές του κόσμου θα το ακολουθήσουν. Και η Ευρώπη θα αποκτήσει περισσότερη ισχύ.
Είναι υπέροχο το ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Hans-Gert Pöttering ενδιαφέρεται τόσο για την κλιματική αλλαγή. Νιώθω μεγάλη τιμή που είμαι καλεσμένος εδώ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αξιοθαύμαστο όργανο που εμπνέει αισιοδοξία.
Τι αντίκτυπο είχε το βραβείο νόμπελ Ειρήνης για το έργο σας και το έργο του Διακυβερνητικού Πάνελ κατά της Αλλαγής του Κλίματος;
Όσον αφορά την επιστημονική κοινότητα, το βραβείο νόμπελ αποτελεί αναγνώριση και ενθάρρυνση των προσπαθειών μας.
Το νόμπελ που έλαβε το 2007 το Διακυβερνητικό Πάνελ κατά της Αλλαγής του Κλίματος βοήθησε επίσης στην ευαισθητοποίηση του κοινού για την κλιματική αλλαγή, σε όλο τον κόσμο.
Όσο για μένα, έχω τρελαθεί στα ταξίδια (γέλια). Ακόμη και αν αποδέχομαι μόνο το 5-10% των προσκλήσεων, ταξιδεύω συνέχεια. Δεν νιώθω ιδιαίτερη ικανοποίηση για αυτό, αλλά το μήνυμα θα πρέπει να διασκορπιστεί σε όλο τον κόσμο...
πηγές:ECOnews.gr
Κ. Pachauri, η κλιματική αλλαγή αποτελεί μέγιστη απειλή για την ασφάλεια του κόσμου, μεγαλύτερη ίσως και από αυτή της τρομοκρατίας, και, ως εκ τούτου, μια από τις προτεραιότητες της δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί;
H κλιματική αλλαγή είναι πιθανόν να οδηγήσει σε προβλήματα, όπως είναι η λειψυδρία, σε πολλά μέρη του κόσμου. Αυτό οφείλεται στο συνεχώς διαφορετικό ρυθμό των υδατοπτώσεων και το λιώσιμο των πάγων. Ταυτόχρονα η ζήτηση του νερού είναι όλο και μεγαλύτερη. Δεν αποκλείεται στο μέλλον οι φυσικοί πόροι -όπως είναι το νερό- να αποτελέσουν μήλο της έριδος μεταξύ διαφόρων χωρών.
Άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα (πλημμύρες, ξηρασία, κύματα καύσωνα, κ.ά) θα αυξηθούν με το χρόνο σε συχνότητα και ένταση. Οι συνέπειες αυτών για τη γεωργία ενδέχεται μάλιστα να προκαλέσουν μετακίνηση των πληθυσμών. Οι κάτοικοι περιοχών που δεν είναι σε θέση να παραγάγουν επαρκή ποσότητα φαγητού για να καλύψουν τις ανάγκες τους ενδεχομένως να μην έχουν άλλη επιλογή από το να μετακινηθούν σε άλλες τοποθεσίες. Αν αυτό συμβεί σε μεγάλο βαθμό, επόμενο θα ήταν να ακολουθήσουν συγκρούσεις.
Υποθέτω πως η νορβηγική επιτροπή Nόμπελ, όταν απένειμε το βραβείο Ειρήνης από κοινού σε μένα και τον Al Gore, είχε κατανοήσει ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί απειλή για την ασφάλεια και τη σταθερότητα του πλανήτη. Πρέπει επομένως να συνειδητοποιήσουμε ότι κανένα μέρος του κόσμου δεν μπορεί να "κρυφτεί" από την απειλή της ασφάλειάς μας.
Γιατί θα πρέπει να ανησυχούμε για το λιώσιμο των παγετώνων, πχ στην Ανταρτική;
Για ποικίλους λόγους. Σε μερικά μέρη του κόσμου η ποσότητα υδάτινων πόρων των ποταμών προέρχεται από αυτούς τους παγετώνες. H νότια Ασία αποτελεί τέτοιο μέρος, όπως και ορισμένες περιοχές της Κίνας. Επομένως η διαθέσιμη ποσότητα νερού σε αυτές τις ζώνες θα μπορούσε να επηρεαστεί από το λιώσιμο.
Το άλλο πρόβλημα που προκύπτει από το λιώσιμο των πάγων ανά τον πλανήτη είναι η αύξηση της στάθμης της θάλασσας (κάτι που συμβαίνει ήδη ως αποτέλεσμα της επέκτασης των ωκεανών που χαρακτηρίζονται από υψηλές θερμοκρασίες). Αν όμως σε κάποια φάση καταρρεύσουν οι τεράστιοι όγκοι πάγων της δυτικής Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας, η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει πολλά μέτρα! Είναι πολύ δύσκολο βέβαια να πει κανείς το αν και το πότε κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, αλλά η πιθανότητα αυτή υπάρχει.
Μπορεί η τεχνολογία να βοηθήσει την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και, αν ναι, πώς;
Πρέπει να δεχθούμε το γεγονός ότι ως ένα βαθμό είμαστε αδύναμοι: ακόμη και αν καταφέρουμε να σταθεροποιήσουμε το ρυθμό συγκέντρωσης των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, η κλιματική αλλαγή θα συνεχιστεί επί πολλές δεκαετίες ακόμη. Επομένως, δεν θα μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε την κλιματική αλλαγή, αλλά απλώς να ελέγξουμε την ανάπτυξή της.
Η τεχνολογία μπορεί βέβαια να προσφέρει κάποιες λύσεις όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών τέτοιων αερίων, αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα συνδυαστεί με τις κατάλληλες πολιτικές. Χρειαζόμαστε τις πολιτικές που θα προωθήσουν την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών ή θα συμβάλουν στην εφαρμογή υφιστάμενων τεχνολογιών. Το Διακυβερνητικό Πάνελ κατά της Αλλαγής του Κλίματος (το σώμα εκ μέρους του οποίου έλαβα το βραβείο Νόμπελ το 2007, από κοινού με τον Al Gore) έχει σαφώς δηλώσει σε έκθεσή του ότι η απαραίτητη τεχνολογία είτε υπάρχει ήδη είτε είναι στα πρόθυρα εμπορευματοποίησης. Θα μπορέσουμε όμως να κάνουμε χρήση αυτών των τεχνολογιών μόνο αν έχουμε τις κατάλληλες πολιτικές.
Αν πχ οι κυβερνήσεις επέβαλαν φόρους στα προϊόντα πετρελαίου, η αυτοκινητοβιομηχανία θα είχε περισσότερα κίνητρα για να παραγάγει πιο αποτελεσματικά αυτοκίνητα και οι άνθρωποι θα χρησιμοποιούσαν περισσότερο τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Οι τιμές διαδραματίζουν μεγάλο ρόλο στην αλλαγή μιας κατάστασης.
Τι μπορεί να κάνει η Ευρώπη προκειμένου να παροτρύνει άλλους διεθνείς παράγοντες να καταπολεμήσουν την κλιματική αλλαγή;
Είναι πολύ σημαντικό να επιτύχουμε συμφωνία μέχρι το 2009 (για την περίοδο που θα ακολουθήσει τη λήξη του τωρινού πρωτοκόλλου του Κιότο). Η Ευρώπη μπορεί να δώσει το καλό παράδειγμα. Πιστεύω ακράδαντα στη ρήση του Mahatma Gandhi: ''γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις για τον κόσμο''. Η Ευρώπη αποτελεί μια τόσο μεγάλη και σημαντική οντότητα, που, αν δώσει το καλό παράδειγμα, άλλες περιοχές του κόσμου θα το ακολουθήσουν. Και η Ευρώπη θα αποκτήσει περισσότερη ισχύ.
Είναι υπέροχο το ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Hans-Gert Pöttering ενδιαφέρεται τόσο για την κλιματική αλλαγή. Νιώθω μεγάλη τιμή που είμαι καλεσμένος εδώ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αξιοθαύμαστο όργανο που εμπνέει αισιοδοξία.
Τι αντίκτυπο είχε το βραβείο νόμπελ Ειρήνης για το έργο σας και το έργο του Διακυβερνητικού Πάνελ κατά της Αλλαγής του Κλίματος;
Όσον αφορά την επιστημονική κοινότητα, το βραβείο νόμπελ αποτελεί αναγνώριση και ενθάρρυνση των προσπαθειών μας.
Το νόμπελ που έλαβε το 2007 το Διακυβερνητικό Πάνελ κατά της Αλλαγής του Κλίματος βοήθησε επίσης στην ευαισθητοποίηση του κοινού για την κλιματική αλλαγή, σε όλο τον κόσμο.
Όσο για μένα, έχω τρελαθεί στα ταξίδια (γέλια). Ακόμη και αν αποδέχομαι μόνο το 5-10% των προσκλήσεων, ταξιδεύω συνέχεια. Δεν νιώθω ιδιαίτερη ικανοποίηση για αυτό, αλλά το μήνυμα θα πρέπει να διασκορπιστεί σε όλο τον κόσμο...
πηγές:ECOnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου